ARCHITECTURES SONORES

De wereld van Mireille Capelle is er één van muziek en theater. Ze heeft een bijzondere band met hedendaagse muziek en kunst. Haar vele ontmoetingen met de belangrijkste hedendaagse componisten hebben geleid tot de oprichting van ‘architectures sonores’.

De ‘architectures sonores’ zijn als klankinstallaties uitgekristalliseerde momentopnames van een continu artistiek proces.

Het samengaan van omgevingsgeluiden en trillingen, plaatsen, objecten en tijdsperiodes biedt een doorgang naar een andere ervaringswereld, een andere realiteit. Alle geluiden komen uit natuurlijke bronnen, die je de hele tijd om je heen hebt, of zijn klanken afkomstig van klassieke instrumenten.

Mireille Capelle: “Ik geloof dat in alle architectuur muziek zit. Ik geloof dat geometrische vormen zingen. Daarom geloof ik ook dat bloemen, bomen, dieren, alles om ons heen een bepaalde resonantie heeft, die onze menselijke oren niet of niet meer herkennen.”

We luisteren niet naar een ‘architecture sonores’ zoals we naar een muzikale compositie zouden luisteren. Het is een andere manier om ons te laten omhullen door onverwachte kleurschakeringen, die allemaal behoren tot wat ons omringt, en die merkwaardig overkomen. Het verandert de notie van tijd.

Een greep uit de ‘architectures sonores’
La Dame à la Licorne (2021)
Transcendenza (2020)
DO’UN (2017)
Quasars
Visages
Il segreto delle Mani
La voce dell’ albero
Una pioggia di fior
Kinesis Akinetos