PERFECT OFFERING & VANISHING POINT

Perfect Offering

Componist: Cassandra Miller

Vanishing Point

Componist: Sam Vloemans
Video: Hans Op de Beeck

Dirigent

Koen Kessels

Muzikale bezetting

Mireille Capelle (mezzo-sopraan)
Karin De Fleyt (fluit)
Peter Merckx (klarinet)
Marc Tooten (altviool)
Jeanne Maisonhaute (cello)
Gaetan La Mela (percussie)
Geert Callaert (piano)
Antoine Maisonhaute (viool)
Pieter Jansen (viool)
Sam Vloemans (trompet)

Techniek

Quentin Meurisse

Met de steun van

INSPIRATUM

Perfect Offering

Cassandra Miller schreef ‘Perfect Offering’ in een periode waarin ze zich behoorlijk nutteloos voelde. Behalve wat noten rondduwen op een leeg blad, kon ze alleen maar denken aan een tekst van Leonard Cohen, die als een mantra door haar hoofd spookte: “ring the bells that still can ring, forget your perfect offering”. Het compositieproces werd er danig door beïnvloed en hoe meer het stuk vorm kreeg, hoe meer het over klokken leek te gaan, hoe ze luiden en hoe ze het verstrijken van de tijd markeren.

Miller ging op zoek naar relevante opnames en werd zo bijzonder aangetrokken door het geluid van een klokkenspel in een Frans klooster. Ze vond magie in het vertragen van de opname en noteerde de verborgen melodieën die tevoorschijn kwamen bij het in elkaar haken van de klokkenresonanties als was het een renaissancepolyfonie. De compositie werd geschreven in opdracht van theater De Link en voor het eerst live gebracht in 2020. In maart 2021 verscheen een herziene versie.

Vanishing Point

Componist/muzikant Sam Vloemans schreef Vanishing Point als soundtrack bij de gelijknamige animatiefilm van beeldend kunstenaar Hans Op de Beeck. De titel verwijst naar een punt in het beeldvlak van een perspectiefweergave waar onderling evenwijdige lijnen lijken samen te komen. Ter hoogte van een verdwijnpunt in de verte kunnen we geen driedimensionale diepte meer waarnemen. Op de Beeck gebruikt de term metaforisch, als een kantelpunt van waaruit we van meetbaarheid en leesbaarheid overgaan naar het onbekende, onleesbare en onbegrijpelijke, of van het concrete naar het abstracte, mentale of spirituele.

De film begint met het beeld van een jongetje dat vredig op zijn rug ligt met zijn ogen dicht. Vervolgens worden we meegevoerd naar fictieve landschappen, stillevens en figuren. Samen met de muziek creëren de tot leven gebrachte aquarellen een weidse, verstilde sfeer die uitnodigt om even te verdwijnen in een moment van loslaten.