MUTATIONS

Vijay Iyer schreef zijn werk ‘Mutations’ al in 2005. Het verschijnt op zijn eerste album voor ECM en laat een licht schijnen op weer een ander facet van de veelzijdigheid van de pianist en componist.

Opener is ‘Spellbound and Sacrosanct, Cowrie Shells and the Shimmering Sea’, een traag opbloeiend pianostuk dat al uit 1995 stamt en de geest van Randy Weston en Duke Ellington oproept. Daarop volgt ‘Vuln’, een pianostuk uit 2013 dat op een zachte elektronische beat steunt. Afsluiter is ‘When We’re Gone,’ alweer met elektronisch gegenereerde ritmes en texturen.

Centraal staat ‘Mutations I-X’, een compositie voor strijkkwartet, piano en elektronica. Het is een suite die gebouwd is rond cellen en fragmenten en een heleboel atmosferen. De muziek is streng, lyrisch, meeslepend, stuwend en verbluffend.

Iyer weeft akoestische en elektronische sound-texturen door elkaar.

Hij stopt er geregeld piano-interventies tussen, interpreteert geschreven elementen en is ook een soort laptop artist, die er noise en andere sounds tussen mengt om het veranderende proces te stimuleren. De muziek is op een bevreemdende wijze meeslepend en sensueel. Je hoort een heel andere Iyer dan de pianist die golven sound loslaat. Hier klinkt vaak delicate, zinderende en verlichtende muziek.