MONUMENTA XX – MINIMALISM

Componisten

John Cage (4’33”; 1952)
Morton Feldman (For Samuel Beckett; 1982)

Bezetting

Ed Spanjaard (dirigent)
Antoine Maisonhaute & Nicolas Dupont (viool)
Marc Tooten (altviool)
Stijn Saveniers (cello)
Jan Buysschaert (contrabas)
Karin de Fleyt & Mar Sala Romagosa (fluit)
Peter Merckx & Freya Bovyn (klarinet)
Joost Gils & Tom van de Graaf (hobo)
Rémy Roux & Filip Neyens (fagot)
Nico De Marchi & Bart Cypers (hoorn)
Estibaliz Collado Castillo & Senne La Mela (trompet)
Bram Fournier & Wim Bex (trombone)
Ries Schellekens (tuba)
Mathilde Wauters (harp)
Geert Callaert (piano)
Gaetan La Mela (percussie)

In samenwerking met

Nemᴓ ensemble
DE SINGEL

MONUMENTA XX is een concertreeks met de hoogtepunten uit het repertoire van na 1950. De gespecialiseerde uitvoerdersformaties HERMESensemble en Nemᴓ Ensemble cureren en voeren uit, omkaderd door de elektronicaspecialisten van Centre Henri Pousseur en het onderzoekscentrum Orpheus Instituut. De ensembles en individuele uitvoerders hebben een mix van jarenlange ervaring, expertise ten aanzien van de specifieke schrifturen van verschillende grote hedendaagse componisten, en de gretigheid om de muziek van vorige eeuw op het hedendaagse concertpodium te brengen. De uitvoerders vullen elkaar aan om recente hoogtepunten in het repertoire voor grote ensembles bevlogen en levendig te vertolken. DE SINGEL erkent de expertise in uitvoeringspraktijk van hedendaagse muziek, door op lange termijn de reeks MONUMENTA XX te programmeren.

In de editie van 2023 is meditatieve stilte het thema, met twee meesterwerken uit het Amerikaanse Minimalisme. John Cages’ 4’33” behoeft geen introductie. Morton Feldman gebruikte zijn compositietechniek analoog aan de methode van het vervaardigen van Turkse tapijten in de negentiende eeuw, waarbij de patronen met ontelbare kleine lussen aan elkaar werden gehaakt, en waardoor onregelmatigheden ontstonden door de aard van de gebruikte materialen. Alle klanken doorgaan een transformatieproces in herhalingen die nooit helemaal hetzelfde zijn. Er zijn geen sprongen, geen marges (zoals in veel van Rothko’s schilderijen). Er is alleen de grens van het begin en het einde van de compositie. Feldman overleed op 3 september 1987 in Buffalo New York, slechts enkele maanden na het voltooien van For Samuel Beckett.