De laatste compositie van Wim Henderickx, een alchemistische formule, of een spel, een recept voor een artistiek experiment waaraan alle mogelijke muzikale groepen kunnen deelnemen.
Inner Life is evenzeer een compositie als een alchemistische formule- of een spel. Het is een recept voor een artistiek experiment waaraan alle mogelijke muzikale persoonlijkheden en groepen kunnen deelnemen.
Wim Henderickx componeerde de partituur, met een duur van zeven maal zeven minuten, voor een basisbezetting van zeven ‘ingewijden’. De partituur is deels doorgecomponeerd, deels open. Op sommige plaatsen precies genoteerd, op andere plaatsen grafisch weergegeven. Het stuk is ‘web-gestructureerd’: het bestaat enerzijds uit muzikale objecten – sommige melodisch, sommige timbraal van aard, sommige concreet, andere aleatorisch. Anderzijds worden verschillende ‘uitvoeringsstrategieën’ of paden voorgesteld.
De compositie vertrekt van een basisbezetting van zeven uitvoerders, maar heeft verschillende ‘gateways’: doorgangen naar andere uitvoeringslagen, die uitvoerders kunnen interpreteren. Een uitvoering van Inner Life is altijd anders. In principe kan het werk door zeven uitvoerenden worden gespeeld. Maar Inner Life is ook geschikt om veel meer mensen in de alchemistische smeltkroes te betrekken, ook grotere groepen uitvoerders. Koren, basketballers, een fanfare met studenten van het Conservatorium Antwerpen en muziekverenigingen vanuit de hele stad komen samen in een levend laboratorium om op experimentele wijze een nieuw kunstwerk en een nieuwe ervaring te creëren.
